Gelderse Valleirit - 29 maart 2014
De wisselbeker mee in de mini!
We gingen deze morgen op een vroeg tijdstip weer op pad naar restaurant "de Goudreinet" in Terschuur. Het was een klein uurtje rijden en de finishlocatie was op een andere plaats zodat we de mini niet op een aanhanger konden plaatsen.
We mochten als tweede van start om 9.02 uur en er was een gemêleerd deelnemersveld van om en nabij 120 auto`s.
Er waren weer verschillende systemen gebruikt waaronder: pijlen kortste route, punten op één na kortste route, ingetekende lijn met barricades, rode wegen negeren en grens-benaderen. Ook waren de schalen van de kaarten af en toe gewisseld dus opletten geblazen.
Van de GVR ( Gelderse Valleirit ) en AMAC zijn we gewend dat ze nog al eens gebruik maken van kaarttekens. B.v. fietsje op de kaart zetten, dan wordt deze weg een fietspad, met een pondje oversteken enz. Dus het is zaak om van te voren goed de legenda in het routeboek door te kijken en deze bij de hand te houden. Verder mogen de uitzetters ook graag met de wegen op de kaart knutselen, d.w.z wegen verwijderen of bijzetten dus ook het meten is zeer van belang. Bochten verleggen, i.p.v. haaks afslaan, scherp afslaan enz. Het is wel van belang dat je over kaartwegen rijdt.
De ochtend verliep lekker, we waren alle twee goed oplettend op deze dingen en zonder veel twijfels kwamen we bij de middagstop "Coelenhage" in Wezep.
Hier hebben we de controlekaart ingeleverd en zijn we gaan lunchen. We hadden ruim de tijd dus er was nog voldoende gelegenheid om een praatje te maken met mederittenrijders. Erg gezellig altijd.
Bij het naar de start gaan van de tweede etappe zagen we dat het tussenklassement al was uit gehangen. En ja, we stonden bovenaan met 0 fouten. Dan komt de spanning om de hoek kijken, zouden we dit in de middag ook zo kunnen volhouden?
Het middaggedeelte is altijd wat pittiger als het ochtend traject en ook deze keer merkten we dat. Soms iets over het hoofd zien of twijfelen wat doen we ermee. Proberen dan om de juiste keuze te maken en de tijd begint dan ook een rol mee te spelen. Jammer dat er dan toch nog altijd mederallyrijders zijn die niet opzij gaan voor een snellere rijder. Hierdoor liepen we in het laatste traject 1 minuut straftijd op.
Toch een fijn traject gereden maar volgens onze gevoelens zou het toch wel een paar fouten op leveren. Het fijne van de GVR is dat ze vlot zijn met nakijken en er al snel een lijst komt te hangen met de uitslag van de tweede manche met het aantal fouten. Dan een beetje kijken naar de concurrenten die mee bovenaan staan en kijken hoeveel fouten ze samen hebben. Maar helemaal kun je dat niet berekenen maar een plaats bij de eerste 10 zou er wel in kunnen zitten. We hadden in het tweede traject namelijk maar 3 fouten gemaakt.
Tijdens het buffet kwam de voorlopige einduitslag hangen en werden we door mederijders er op attent gemaakt dat we op een eerste plek stonden. Na de voorlopige einduitslag kwam dan ook de definitieve uitslag en jawel we bleven bovenaan staan. Hier waren we erg blij mee en trots natuurlijk. Winnaar van de Gelderse Valleirit in de tourklasse! Na het buffet volgde de prijsuitreiking waar we samen 5 bekers in ontvangst mochten nemen: een eerste plek bij de tourklasse, eerste plek als mixed equipe en als laatste de wisselbeker. Maar hoe ging dit nu allemaal mee naar huis in de mini?
Omdat we na de rit naar vrienden van ons gingen stond er al een reistas op de achterbank en was de wisselbeker te groot om er langs te zetten dan maar mee voorin, niet comfortabel maar hij moest toch mee naar huis. Alwaar hij nu staat te pronken op de kast voor een jaartje!
We gingen deze morgen op een vroeg tijdstip weer op pad naar restaurant "de Goudreinet" in Terschuur. Het was een klein uurtje rijden en de finishlocatie was op een andere plaats zodat we de mini niet op een aanhanger konden plaatsen.
We mochten als tweede van start om 9.02 uur en er was een gemêleerd deelnemersveld van om en nabij 120 auto`s.
Er waren weer verschillende systemen gebruikt waaronder: pijlen kortste route, punten op één na kortste route, ingetekende lijn met barricades, rode wegen negeren en grens-benaderen. Ook waren de schalen van de kaarten af en toe gewisseld dus opletten geblazen.
Van de GVR ( Gelderse Valleirit ) en AMAC zijn we gewend dat ze nog al eens gebruik maken van kaarttekens. B.v. fietsje op de kaart zetten, dan wordt deze weg een fietspad, met een pondje oversteken enz. Dus het is zaak om van te voren goed de legenda in het routeboek door te kijken en deze bij de hand te houden. Verder mogen de uitzetters ook graag met de wegen op de kaart knutselen, d.w.z wegen verwijderen of bijzetten dus ook het meten is zeer van belang. Bochten verleggen, i.p.v. haaks afslaan, scherp afslaan enz. Het is wel van belang dat je over kaartwegen rijdt.
De ochtend verliep lekker, we waren alle twee goed oplettend op deze dingen en zonder veel twijfels kwamen we bij de middagstop "Coelenhage" in Wezep.
Hier hebben we de controlekaart ingeleverd en zijn we gaan lunchen. We hadden ruim de tijd dus er was nog voldoende gelegenheid om een praatje te maken met mederittenrijders. Erg gezellig altijd.
Bij het naar de start gaan van de tweede etappe zagen we dat het tussenklassement al was uit gehangen. En ja, we stonden bovenaan met 0 fouten. Dan komt de spanning om de hoek kijken, zouden we dit in de middag ook zo kunnen volhouden?
Het middaggedeelte is altijd wat pittiger als het ochtend traject en ook deze keer merkten we dat. Soms iets over het hoofd zien of twijfelen wat doen we ermee. Proberen dan om de juiste keuze te maken en de tijd begint dan ook een rol mee te spelen. Jammer dat er dan toch nog altijd mederallyrijders zijn die niet opzij gaan voor een snellere rijder. Hierdoor liepen we in het laatste traject 1 minuut straftijd op.
Toch een fijn traject gereden maar volgens onze gevoelens zou het toch wel een paar fouten op leveren. Het fijne van de GVR is dat ze vlot zijn met nakijken en er al snel een lijst komt te hangen met de uitslag van de tweede manche met het aantal fouten. Dan een beetje kijken naar de concurrenten die mee bovenaan staan en kijken hoeveel fouten ze samen hebben. Maar helemaal kun je dat niet berekenen maar een plaats bij de eerste 10 zou er wel in kunnen zitten. We hadden in het tweede traject namelijk maar 3 fouten gemaakt.
Tijdens het buffet kwam de voorlopige einduitslag hangen en werden we door mederijders er op attent gemaakt dat we op een eerste plek stonden. Na de voorlopige einduitslag kwam dan ook de definitieve uitslag en jawel we bleven bovenaan staan. Hier waren we erg blij mee en trots natuurlijk. Winnaar van de Gelderse Valleirit in de tourklasse! Na het buffet volgde de prijsuitreiking waar we samen 5 bekers in ontvangst mochten nemen: een eerste plek bij de tourklasse, eerste plek als mixed equipe en als laatste de wisselbeker. Maar hoe ging dit nu allemaal mee naar huis in de mini?
Omdat we na de rit naar vrienden van ons gingen stond er al een reistas op de achterbank en was de wisselbeker te groot om er langs te zetten dan maar mee voorin, niet comfortabel maar hij moest toch mee naar huis. Alwaar hij nu staat te pronken op de kast voor een jaartje!